Reparatie
Over ons
Apparaten
Steden
NL
NL

Het E-waste probleem, hoe staan we ervoor?

27 jul 2024 door Pim Meurs
Elektronisch afval

 

Mr Again strijdt voor een wereld zonder e-waste. We hebben al vaak over de problematiek geschreven, maar hoe staan we er inmiddels voor? In deze blog bespreken we de belangrijke cijfers aangaande e-waste productie, welke landen vooral produceren en hoe het met de recycle rates zit. We sluiten af met een stukje hoop, waaronder het 'right to repair' initiatief dat recentelijk in Europa is aangenomen.

 

Er is een wereldwijde toename van e-waste

In 2022 produceerde de wereld een recordhoeveelheid van 62 miljoen ton elektronisch afval (e-waste), een stijging van 82% sinds 2010. Dit enorme volume aan e-waste, inclusief producten zoals mobiele telefoons, televisies en andere elektronische apparaten, vormt een groeiend milieuprobleem. Volgens het Global E-waste Monitor-rapport kan dit cijfer tegen 2030 oplopen tot 82 miljoen ton, tenzij er dringend actie wordt ondernomen.

 

Waar wordt de meeste e-waste geproduceerd?

Europa en Noord-Amerika zijn de grootste producenten van e-waste. Noorwegen leidt de ranglijst met 26 kg e-waste per persoon, gevolgd door het Verenigd Koninkrijk met 23,9 kg per persoon. Nederland staat ook hoog op de lijst met 21,6 kg per persoon. Ondanks de hoge productie van e-waste hebben deze landen wel infrastructuren voor recycling en afvalbeheer, maar de illegale export naar landen met minder ontwikkelde systemen blijft een groot probleem.

 

Wat is de bijdrage van mobiele telefoons?

Mobiele telefoons zijn een aanzienlijke bron van e-waste. In 2022 werden wereldwijd naar schatting 5,3 miljard mobiele telefoons afgedankt, vaak zonder recycling. Deze apparaten bevatten waardevolle materialen zoals goud, koper en zilver, die kunnen worden hergebruikt, maar door gebrekkige recycling gaan deze verloren. Veel consumenten bewaren oude telefoons of gooien ze weg, wat bijdraagt aan het e-waste probleem.

 

Waar zijn de recycle rates van e-waste het hoogste?

Europa heeft met 42,8% de hoogste e-waste recycling rate, terwijl Afrika slechts 0,7% van zijn e-waste recyclet. Hoewel Europa relatief goed scoort, is er nog veel ruimte voor verbetering. De WEEE Forum en andere organisaties pleiten voor verbeterde recyclingprogramma's en strengere handhaving om de illegale export van e-waste te voorkomen en de recycle rates verder te verhogen.

 

Conclusie en noodzaak tot actie

De groei van e-waste wereldwijd vormt een serieuze bedreiging voor het milieu en de volksgezondheid. Ondanks hoge recycling rates in westerse landen blijft de hoeveelheid e-waste toenemen, mede omdat deze landen de grootste producenten van e-waste zijn. Dit onderstreept de noodzaak voor verbeterde recyclinginfrastructuren, bewustwordingscampagnes, en strengere regelgeving.

Naast recycling is gedragsverandering cruciaal. Consumenten en bedrijven moeten gestimuleerd worden om reparaties boven vervanging te verkiezen, minder nieuwe apparaten te kopen en duurzamere productiemethoden te ondersteunen. Alleen door deze holistische benadering kunnen we de negatieve impact van e-waste verminderen.

Gelukkig zijn er ook lichtpuntjes, zoals het right to repair initiatief. Deze richtlijn bevordert reparaties, verlengt de levensduur van producten en ondersteunt de overgang naar een circulaire economie. Het biedt hoop en toont aan dat verandering mogelijk is als we samenwerken voor een duurzamere toekomst.

 

Het 'right to repair' initiatief

Op 23 april 2024 nam het Europees Parlement de Right to Repair Directive (R2RD) aan. Deze richtlijn legt nieuwe verplichtingen op aan fabrikanten in alle sectoren om reparaties te stimuleren boven vervanging. Deze wetgeving ondersteunt de doelen van de Europese Green Deal door afval te verminderen en consumenten aan te moedigen om kapotte goederen te laten repareren in plaats van ze weg te gooien.

De richtlijn introduceert nieuwe rechten voor consumenten, zowel binnen als buiten de wettelijke garantieperiode. Binnen de garantie moeten verkopers reparaties aanbieden, tenzij vervanging goedkoper is. Buiten de garantie krijgen consumenten rechten zoals het kunnen eisen van reparatie voor technisch herstelbare producten en toegang tot een online platform dat consumenten verbindt met reparateurs in hun omgeving.

Het 'right to repair' initiatief is een belangrijke stap richting duurzaamheid, omdat het niet alleen de levensduur van producten verlengt, maar ook de circulaire economie bevordert door minder afval te genereren.

Met de juiste maatregelen kunnen we de negatieve impact van e-waste verminderen en bijdragen aan een duurzamere toekomst. Het is van cruciaal belang dat zowel consumenten als bedrijven actie ondernemen om deze uitdaging aan te pakken.